NOWY KURS

SZERMIERKA HISTORYCZNA
Kunszt i bogactwo Europejskich sztuk walki udokumentowane zostało w księgach i kronikach od Skandynawii do Turcji, od Hiszpanii do Rosji i od bliskiego wschodu do nowego lądu. Nazwa sztuki walki pochodzi od łacińskiego artes martiales (sztuki Marsa) Rzymskiego boga wojny. Termin ten używany był do połowy XVI wieku po czym został sprecyzowany jako sztuka obrony lub szlachetna sztuka fechtunku.
Aartes martiales w Europie okresu Å›redniowiecza a potem renesansu ksztaÅ‚ciÅ‚y umiejÄ™tnoÅ›ci posÅ‚ugiwania siÄ™ każdym rodzajem broni od drzewcowej, obuchowej, siecznej i kolnej po genialny konstrukcyjnie miecz. Wszystkie elementy walki szkolone byÅ‚y do perfekcji poprzez ciężki trening uwzglÄ™dniajÄ…cy wiedzÄ™ na temat geometrii, anatomii i zasad dziaÅ‚ania dźwigni. Lekcje odbywaÅ‚y siÄ™ w domach na zasadzie lekcji indywidualnych lub zajęć z niewielkimi grupami uczniów. Wykonywano ćwiczenia siÅ‚owe a techniczne aspekty walki doskonalono pod okiem mistrza, na pozornikach, przed lustrem bÄ…dź podczas walki z cieniem. Wyznawano zasadÄ™ iż to co boli uczy a użytecznym jest jedynie to co odnosi skutek w szybkiej, dynamicznej i brutalnej walce. Przygotowanie fizyczne byÅ‚o niezwykle ważne ze wzglÄ™du na ówczesnÄ… tradycjÄ™. Szermierka nie byÅ‚a jedynie elementem przygotowania wojennego lecz dla elit staÅ‚a siÄ™ ważnym aspektem prestiżowego stylu życia.
„Sztuka szermierki jest najstarożytniejszÄ… i wynaleziono jÄ… w czasach Nino, króla Assyryjczyków, który, dziÄ™ki kunsztowi użycia broni, staÅ‚ siÄ™ monarchÄ… i wÅ‚adcÄ… Å›wiata.”
Ridolfo Capo Ferro